تفسیر ابوالعالیه رفیعابوالعالیة رفیع بن مهران از تابعین و از شاگردان ابی بن کعب در مدینه بوده است بعد از وفات رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مسلمان گردید و در زمان خود به قرائت قرآن از سایرین اعلم بوده و در سال ۹۰ هجری وفات یافته است. ۱ - معرفی اجمالی مؤلفابوالعالیة رفیع (م ۹۰ یا ۹۳ ق) فرزند مهران ریاحی. بعضی نام او را زیاد بن فیروز یاد کرده‌اند. وی ایرانی تبار و از هم پیمانان بنی ریاح بود. و دو سال بعد از فوت رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به مدینه مشرف شد. ۲ - اساتید تفسیریوی تفسیر و تاویل قرآن کریم را از حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) و ابن عباس و عبدالله بن مسعود و ابی بن کعب فراگرفت و روایت می‌کرد. بـر اثـر ذکاوت خـارق الـعاده، در علم تفسیر تبحر زیادی یافت و اعجاب همگان را برانگیخت ابن عباس وی را بر روی کرسی قریش می‌نشاند و خود زیر دست او قرار می‌گرفت و می‌گفت: هکذا العلم یزید الشریف شرفا و یجلس المملوک علی الاسرة وی از پیروان مکتب حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) در تفسیر بود. [۱]
ابن اثیر، علی بن محمد، اسدالغابة، ج۲، ص۲۳۵.
[۵]
حجتی، محمدباقر، سه مقاله در تاریخ تفسیر، ص۵۲.
۳ - پانویس
۴ - منبعسایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن اول»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۲/۲۸. |